Opis
Analiza nazw własnych, a szczególnie ergonimów komercyjnych, wymaga specyficznego podejścia. Ogólnie rzecz biorąc można stwierdzić, że onimy nie tworzą kategorii gramatycznej, nie są też typową kategorią leksykalną. Świadczy o tym ich wyjątkowo wysoka skłonność do tworzenia wyrażeń syntaktycznych, odporność na przekształcenia w procesie translacji i stosunkowo niewielka podatność na zmiany, wywołane uwarunkowaniami pozajęzykowymi.
Niniejsza praca jest próbą przeanalizowania części nazewnictwa z zakresu ergonomii komercyjnej, stosowanego w polskiej oraz rosyjskiej przestrzeni językowej. Problematyka rozprawy, założenia metodologiczne oraz zakres poddanego analizie materiału wymagają szerszego omówienia.
