Opis
Budownictwo jest chyba jedną z niewielu sztuk, która jest sztuką doskonałości. Jej
doskonałość polega na świadomym ograniczeniu. „In der Beschränkung zeigt sich
erst der Meister” jak pisał J.W. Goethe. Jasne jest, że wszyscy chcemy by to, co tworzymy,
było możliwie doskonałe. Może jednak warto postawić sobie pytanie, czy
doskonałość jest celem tego, co robimy?
Niestety, w historii budownictwa nie znajdziemy prostej odpowiedzi. Istotne
różnice tkwią w epokach, stylach, szkołach, mistrzach. Często widoczne jest dążenie
do doskonałości, ale równie często widać inne cele: nowość, wrażenie, mnogość,
oryginalność, odrzucenie zasad, wyrażanie siebie i świata, pasję tworzenia
i niebanalne pomysły. Czyli – jednym słowem – ekspresja. W dziejach budownictwa
były epoki doskonałości i ekspresji.
Budownictwo starożytnych Greków było sztuką doskonałości, tak jak ich poezja.
Podobnie budownictwo renesansu czy klasycyzmu.
[Ze Wstępu]
