Opis
Książka Duszpasterstwo akademickie „wędką pastoralną” i „ulem” formacyjnym autorstwa ks. Pawła Prüfera – znanego w środowisku uniwersyteckim i akademickim Zielonej Góry wykładowcy, socjologa i duszpasterza akademickiego – to lektura do czytelników wyrafinowanych. Nie jest to bowiem spontaniczny i lekki zapis „świątobliwego nawijania” o zjawisku duszpasterstwa akademickiego w Polsce. To myśli kapłana intelektualisty, miłośnika jazzu, który w swych notatkach zawarł własną refleksję nad koncepcją katolickich wspólnot akademickich, ocenę socjologiczną i moralną współczesnych studentów, zadumę nad losem universitas. Nie tylko jednak „wysoka” problematyka czyni te wynurzenia interesującymi. Staranna uczciwość w ocenianiu otoczenia, trafność sformułowań, finezyjny dowcip, ale także odwaga włączenia do formacji i edukacji studentów elementów z wysokiej kultury muzycznej – oto, co nie pozwala oderwać się od lektury, podobnie jak miłośnikowi jazzu od poruszającego utworu „A Love Supreme” Johna Coltrene’a.
o. dr Emilian Gołąbek (duszpasterz akademicki z Wrocławia)
Podstawowym argumentem dla skierowania dyskursu wokół akademickiej działalności (edukacji) duszpasterskiej jest jej usytuowanie w przestrzeni aksjologicznej człowieka i uznanie za przedmiot odkrywania, poznawania i realizowania. Jak najbardziej słuszne są pytania o to, co stanowi istotę i cel akademickiej działalności duszpasterskiej? Jak młody człowiek spostrzega, wartościuje, odczuwa i reaguje na wszelkie zjawiska, procesy związane z formacją „ciała i ducha”? Zawarte w niniejszej książce treści uświadamiają, że wszelkie działania związane z kształtowaniem „ciała i ducha” nie mogą być przypadkowe, okazjonalne. Muszą stać się czymś w rodzaju „kodeksu” zobowiązań i powinności.
Publikacja może stanowić nie tylko źródło wiedzy, ale i inspiracji do dalszych refleksji nad postulatami stawianymi współczesnym duszpasterzom akademickim oraz stać się przedmiotem ważkich dyskusji w gronie osób profesjonalnie lub nieprofesjonalnie zainteresowanych analizowaną problematyką.
Z recenzji dra hab. Mirosława Kowalskiego (UZ
