Opis
Fenotypowy obraz osobnika w trakcie rozwoju zależy od genotypu, który w sposób bezpośredni i niezmienny determinuje
cechy jakościowe, oraz od czynników środowiskowych, które modyfikująco wpływają na cechy ilościowe
będące wypadkową oddziaływania czynników endo- i egzogennych (Malinowski, Strzałko 1989; Wolański
2005; Malinowski i wsp. 2014). W Polsce nadal obserwujemy różnice między warstwami społecznymi, które znajdują odzwierciedlenie antropologiczne w gradientach społecznych cech somatycznych i sprawności motorycznej.
Transformacja społeczno-gospodarcza w Polsce po 1989 roku charakteryzująca się przejściem od gospodarki
centralnie sterowanej do gospodarki rynkowej wyzwala
ambiwalentne uczucia. Z jednej strony obserwujemy pozytywne zmiany w sferze pracy, modernizację gospodarki
i zmiany w jej strukturze, wprowadzenie postępu technologicznego do przemysłu, rozwój działów wytwarzających
środki konsumpcyjne oraz szeroki dostęp do wszelkich dóbr materialnych, natomiast z drugiej strony
wzrost bezrobocia, pogłębiającą się pauperyzację społeczeństwa, nasilenie zjawisk patologii społecznej, które
prowadzą do zwiększenia zróżnicowania społecznego. Wszystkie te zjawiska niewątpliwie musiały zostawić ślad w przebiegu procesów rozwojowych dzieci i młodzieży.
Jak pisze Bielicki i wsp. (2003), w populacji polskiej wszelkie zaobserwowane zróżnicowania międzygrupowe (społeczne) w cechach somatycznych są czystym odbiciem braku jednakowych warunków życia.
[Ze wstępu]
