Informacja, wywiad, felieton. Sposób istnienia tradycyjnych gatunków w radiu komercyjnym

Radio komercyjne, podobnie jak inne media masowe nastawione wyłącznie na zysk finansowy, które w Polsce istnieją od niedawna, jest przedmiotem dyskusji i kontrowersji. Oskarża się je o promowanie manierycznej swobody w komunikacji publicznej, marginalizowanie słowa mówionego w radiu, pochlebianie przeciętnym gustom muzycznym, nastawienie na nieskom­plikowaną rozrywkę. Radio komercyjne – „brzęcząca tapeta”, akustyczne tło codziennych zajęć. Niewymagające skupienia, ale nachalne w autoprezentacji, żywe i spontaniczne, a jednocześnie powtarzalne i przewidywalne, zachowaw­cze w doborze treści przystosowanych do potrzeb masowej publiczności, ale kontestujące tradycję, powszechnie znane i słyszane, ale czy słuchane?

Niniejsza książka jest próbą językoznawczego opisu występującego w radiu komercyjnym słowa ujętego w formy trzech gatunków dziennikarskich: informacji, wywiadu i felietonu. Ograniczenie ich repertuaru to podstawowa cecha rozgłośni prywatnych, w których mówi się niewiele, wyraźne jest dą­żenie do ujednolicenia przekazu, a sposób istnienia tradycyjnych gatunków w strumieniu radiowym ma swoją specyfikę.