Opis
W czteroczęściowym opracowaniu dokonałam wnikliwej analizy i interpretacji werbalnych świadectw reprezentatywnych dla językowego obrazu świata międzywojennych Kresów Północno-Wschodnich. Scharakteryzowane wyrazy, zwroty, wyrażenia wyekscerpowane z retrospektywnych opowieści należały do czynnego zasobu języka mieszkańców tamtych obszarów. Wiele z nich nie przestało jednak funkcjonować w pamięci i idiolektach autorów wspomnień. Językowe świadectwa ilustrujące filozofię codziennego bytowania, północnokresowowileńska polszczyzna dokumentująca folklor, synkretyzm kulturowy, wieloetniczność oraz unikatowość tradycji, kultury, obyczajowości tej części świata dowodzą, że międzywojenna rzeczywistość tworzyła pewną całość (choć nie zawsze monolit), wyróżniającą się swoistym wewnętrznym porządkiem. Jego integralnym, centralnym, konstytutywnym pierwiastkiem byli ludzie żyjący na obszarze dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego.
[Autorka]
