Strażnica Zachodnia 1922-1939. Źródło do dziejów myśli zachodniej w Polsce – NAKŁAD WYCZERPANY

Inspiracją do napisania tej pracy było między innymi uznanie przez Gerarda Labudę czasopisma Związku Obrony Kresów Zachodnich – Polskiego Związku Zachodniego z lat 1922-1939, „Strażnicy Zachodniej”, za „główny instrument tworzenia i rozwoju ideologii zachodniej”, a zarazem za źródło do dziejów kształ­towania tej ideologii w okresie międzywojennym . Jest to jedna z niewielu wzmia­nek na temat tego pisma w literaturze naukowej, choć wiele prac dotyczących historii ziem zachodnich Polski i stosunków polsko-niemieckich odwołuje się do informacji i poglądów przedstawionych na jego łamach w omawianym okresie(powojenna mutacja „Strażnicy Zachodniej” – 1946-1950 – pozostała natomiast prawie niezauważona).

Praca składa się z czterech rozdziałów. W pierwszym przedstawiono polityczno-ideową i organizacyjną genezę pisma, jego zadania w świetle działalności ZOKZ, układ redakcyjny, sprawy nakładu, kolportażu i zasięgu oddziaływania. Rozdział drugi poświęcono publicystyce historycznej „Strażnicy Zachodniej”, ściślej mówiąc – wizji historii ziem zachodnich i stosunków polsko-niemieckich prezento­wanej na łamach pisma. Tematem rozdziału trzeciego jest problematy­ka kresów zachodnich w przedwojennej „Strażnicy Zachodniej”, a roz­działu czwartego – obraz stosunków II Rzeczypospolitej z Niemcami przedstawiony na jej łamach.