Opis
Fitotoksycznie kwaśne utwory zwałowe występują na dużych obszarach kopalnianych i pokopalnianych, związanych z wydobyciem węgla brunatnego w Łużyckim Zagłębiu Węglowym (w Niemczech). Fettweis i in. [2005] opisali rzeczywistość łużycką jako 80 tys. ha przekształconych w hałdy i wyrobiska w wyniku 150-letniego wydobycia węgla brunatnego, z czego 50 tys. ha zostało zrekultywowanych. Wśród nich, utwory kwaśne zajmowały na opisywanym obszarze w latach siedemdziesiątych XX wieku około 50% całej powierzchni zwałowisk.
Rumpel i Kógel-Knabner [2003] opisali materiały tam zwałowane jako odznaczające się odczynem, mierzonym w wyciągu wodnym rzędu 2,5 do 3,3 pH, a więc niezmiernie rzadko spotykanym w naturalnych utworach glebowych. Nowsze zwałowiska, dzięki coraz pełniejszemu wprowadzaniu metody selektywnej gospodarki nadkładem, zawierają na powierzchni stosunkowo niedużo materiału bogatego w siarczki, które są głównym źródłem silnego zakwaszenia zwałowisk. Podobną zmianę w ostatnich dekadach, w technologii składowania i wykorzystania materiału zwałowego, opisali Moreno-de las Heras i in. [2008] w odniesieniu do hiszpańskiego terenu wokół Teruel.