Opis
Kasata zakonów przeprowadzona w 1819 roku na terenie Królestwa Polskiego była jednym z najciekawszych wydarzeń XIX wieku na terenach zaboru rosyjskiego. Lecz mimo to wiele jej wątków dotychczas nie zostało dogłębnie wyjaśnionych, waga tego zdarzenia wynika z faktu, iż przeprowadzenie tej kasaty wymagało długotrwałych i skomplikowanych przygotowań, natomiast skutki były niezwykle szeroko odczuwalne, zarówno dla Kościoła i samych zgromadzeń, jak i dla instytucji państwowych i zwykłych mieszkańców Królestwa. Wynikało to z niezwykle skomplikowanej sytuacji politycznej,
jaka zaistniała po kongresie wiedeńskim w tej części Europy. Znaczna część elity politycznej Królestwa była pod silnym wpływem idei epoki oświecenia. Dotyczyło to zarówno osób świeckich, jak i przedstawicieli kleru. Chęć likwidacji lub ograniczenia, a w każdym razie kontroli nad zakonami i przez to nad ich majątkami była niezwykle silna już wcześniej. Doświadczyły tego niemal wszystkie zakony na terenach wszystkich trzech zaborów. Proces etatyzacji Kościoła postępował dość szybko, niezależnie od tego, jaka religia była dominująca w danym państwie.
[frg. wstępu]
