Opis
W opracowaniach historycznych poświęconych dziejom Polski stosunkowo niewiele uwagi poświęca się funkcjonowaniu administracji państwowej. Uwaga historyków koncentruje się przede wszystkim na organach władzy politycznej. Odwołując się do analogii z życia domowego, relację pomiędzy władzą polityczną i administracją porównać można z relacją między „salonem” i „kuchnią”. „Salon” jest miejscem znacznie ciekawszym dla historyka. To tam są najczęściej podejmowane główne decyzje dotyczące życia „domowników”. W „salonie” prowadzone są nierzadko ciekawe dyskusje, a niekiedy toczą się ostre spory polityczne. „Kuchnia” to miejsce szarej, ciężkiej pracy, gdzie nie ma miejsca na długie dyskusje. Niemniej najwspanialsza debata polityczna nie zastąpi dobrego obiadu. Prawdziwym „sercem” domu nie jest „salon”, lecz właśnie „kuchnia”. To od jej funkcjonowania zależy przede wszystkim jakość życia „domowników”. Można obyć się bez rozmów salonowych, lecz bez wyżywienia nie można.
Słabe zainteresowanie historyków funkcjonowaniem administracji państwowej ma ‒ zdaniem autora niniejszej publikacji ‒ konsekwencje społeczne w postaci braku ukształtowanego etosu pracownika administracji w Polsce.
[frg. wstępu]
