Opis
Oddajemy do Państwa rąk szczególny tom „Zielonogórskich Seminariów Językoznawczych”.
Jest on poświęcony pamięci Inicjatora tej serii wydawniczej i Twórcy zielonogórskiej szkoły historycznojęzykowej, Naszemu Mistrzowi i Nauczycielowi, Wybitnemu Historykowi Języka oraz Niezwykłemu Człowiekowi – Profesorowi Stanisławowi
Borawskiemu.
Mamy zaszczyt być Jego uczennicami. Z dumą i wdzięcznością dedykujemy Mu niniejszy tom.
Powstanie tej publikacji stało się możliwe dzięki badaczkom i badaczom, którzy odpowiedzieli na nasze zaproszenie do współtworzenia księgi in memoriam, oraz dzięki uczestniczkom i uczestnikom IX konferencji naukowej z cyklu Język – obyczaj –
wspólnota, której Profesor był inicjatorem i współtwórcą. Tematycznie zatem pomieszczone
w niniejszym tomie rozprawy skupiają się, po pierwsze, wokół najważniejszego w historiozofii Profesora Borawskiego pojęcia wspólnoty, po drugie zaś, wokół słowa –
jego formy, treści i użycia – jako tego obszaru języka, który najwyraźniej odzwierciedla
zależności wynikające z uwikłania kultury, tworzącej ją wspólnoty językowej oraz środka komunikatywnego tej wspólnoty, czyli tego, co Profesor określał mianem dziejów użycia języka.
Część pierwszą tomu (Słowo a wspólnota) otwiera artykuł Ewy Woźniak, która zaproponowała wprowadzenie do opisu historycznojęzykowego dwóch pojęć: polskiej wspólnoty państwowej oraz polskiej wspólnoty językowej. Ta pierwsza jest wyznaczana terytorialnie, z uwzględnieniem zmieniających się w czasie granic państwa polskiego, druga natomiast obejmuje w koncepcji badaczki zbiorowości porozumiewające się językiem polskim.
[frg. wstępu]
