Opis
Podejmując się przygotowania publikacji dedykowanej Profesorowi Edwardowi Hajdukowi, miałam wiele wątpliwości i dwie pewności. Pierwsze, czego byłam pewna, to to, że powstanie publikacji wymaga zgody, pomocy i współpracy Profesora. Po drugie, wiedziałam, że pomoc będzie „pomaganiem przez utrudnianie”, ponieważ taki właśnie sposób udziału w biografii innych uważa On za najskuteczniejszy dla ich rozwoju. Już pierwsza rozmowa z Profesorem utwierdziła mnie w moich przekonaniach. Co więcej, otrzymałem zapewnienie, że Bohater książki mimo akceptacji i życzliwości zachowa nadzieję, że moja praca się nie powiedzie.
Z tym większymi obawami oddaję w ręce czytelników dokument, w którym chciałam przedstawić Profesora Edwarda Hajduka w nieco inny sposób, niż jest postrzegany przez wielu współpracowników i studentów. Szanując, niewyrażoną wprost, ale odczytaną ze spotkań, wolę ochrony sfery życia prywatnego, nie przedstawiam, mimo pierwotnych zamiarów, faktów z biografii Jubilata. Nie prezentuję w pracy poglądów naukowych Profesora, uważam bowiem, że czytelnik miał wiele okazji do ich Poznania w Jego licznych publikacjach. Sylwetkę Profesora Hajduka, obszary jego działalności naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej oraz szczegółową bibliografię przedstawiono bardzo starannie w pracy przygotowanej z okazji jubileuszu Jego siedemdziesiątych urodzin.
Książka składa się z dwóch części. Pierwsza to spotkanie z Mistrzem, czyli zapisy wielogodzinnych rozmów z Profesorem o tym, czym żyje dzisiejszy świat, nie tylko nauki. Rozpoczynamy od tematów dotyczących edukacji, jej efektywności, wzorów relacji nauczyciel – uczeń. Dyskutujemy o języku ludzi nauki i polityki. Przyglądamy się wzorom konsumpcji, przywództwa oraz naszym narodowym przywarom. Rozmowy kończymy marzeniami o czasie wolnym, gdyby taki można było mieć. Inspiracją do podjęcia różnorodnych tematów, odbiegających od zainteresowań naukowych mojego rozmówcy, była niebywała erudycja i ciekawość świata, jaką się wyróżnia.
Druga część książki to rozmowy o Mistrzu, czyli zapis spotkań z tymi, którzy w swojej karierze zawodowej zetknęli się z Profesorem Edwardem Hajdukiem. Przy czym to zetknięcie się skutkowało ich awansem zawodowym. Moi rozmówcy bowiem to dziś profesorowie Uniwersytetu Zielonogórskiego, najbliżsi współpracownicy Jubilata, a dawniej jego studenci, doktoranci. To także osoby, które towarzyszyły Mu w czasie pełnienia funkcji kierowniczych, wspomagając Go w administracyjnych zadaniach.
Z zapisów rozmów można odczytać tylko to, co zostało wypowiedziane, nie można usłyszeć brzmienia głosu, jego zawieszenia, zobaczyć wyrazu twarzy, zamyślenia, uśmiechu, i wszystkich innych gestów, które dopełniają wypowiedź. Ta niemożność zachęciła mnie do uzupełnienia tej pracy moim prywatnym portretem Profesora. Prowadząc rozmowy przy herbacie, Jego ulubionym napoju, budowałam z wypowiedzi, gestów, intonacji portret. Przedstawiam ów portret zamiast zakończenia w nadziei, iż zrekompensuje brak typowej faktografii i zostanie przyjęty przez Mistrza i czytelników z życzliwością.
Rozmowy z Profesorem były dla mnie zaszczytem i intelektualną przyjemnością. Mam nadzieję, że w przypadku Pana Profesora przynajmniej smak mocnej herbaty rekompensował poświęcony na rozmowy czas. Mam także nadzieję, że dla czytelnika lektura naszych rozmów nie będzie czasem straconym.
