Opis
Obszarem problemowym niniejszego opracowania są procesy zachodzące w obrębie zbiorowości bukowińskiej w Polsce. Migranci z Bukowiny – regionu położenego na pograniczu ukraińsko-rumuńskim – stanowili jedną z kategorii osadniczych, jakie zasiedliły tereny Polski zachodniej po II wojnie światowej. W centrum podejmowanych w pracy problemów leży kwestia podmiotowych przekształceń postmigracyjnej zbiorowości bukowińskiej w kierunku grupy regionelnej o charakterze wspólnotowym oraz udziału tradycji w tych procesach. Główne pytanie brzmi: „Jak tradycja – jako forma kontynuacji i zachowywania dorobku kulturowego – pojawia się w procesach przekształceń strukturalnych zbiorowości bukowińskiej w Polsce?”.
