Opis
Choć w Europie Zachodniej historia kobiet w filozofii jest dość dobrze udokumentowana i zbadana, to w Rosji do XIX wieku ich uczestnictwo
w filozofii stanowiło kuriozum. Nawet jeśli jakoś w filozofii uczestniczyły, to nie były twórczyniami systemów, nie pisały traktatów.
Dopiero rozwój emancypacji zaczął sprzyjać i przyczynił się do odgrywania przez kobiety coraz bardziej aktywnych ról w rozwoju nauki, w tym filozofii. Jednak w Rosji ruch kobiecy w niewielkim stopniu uległ wpływom rozwijającego się na Zachodzie feminizmu, uważając jego zainteresowania za bardziej „błahe” w porównaniu z „interesem ogólnoludzkim”, o którym mówiono w kręgach wykształconych
mężczyzn i kobiet. Stąd więcej mamy kobiet rewolucjonistek, społecznic, działaczek, mniej – wykształconych w filozofii feministek. Te funkcjonowały w Paryżu, nie w Moskwie czy Sankt Petersburgu.
[frg. tekstu]
