Opis
Seria edytorska Zielonogórskie seminaria językoznawcze, niezmienne wydawana przez Oficynę Wydawniczą Uniwersytetu Zielonogórskiego, jest rówieśnicą naszej Uczelni. Na tom pierwszy złożyły się prace polonistów, slawistów i germanistów dawnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego. Autorzy miejscowi w liczbie 29 oraz dwóch wybitnych badaczy niemieckich (prof. dr dr h.c. Hans Rothe i prof. dr dr h.c. Ilpo Tpani Piirainen) zadedykowali swoje prace nowo powołanemu Uniwersytetowi Zielonogórskiemu. Niniejszy tom dokumentuje funkcjonowanie Zielonogórskiego Seminarium Językoznawczego w 2010, czyli dziesiątym roku istnienia.
Zielonogórskie seminaria językoznawcze to cztery tomy o sporej objętości, utrwalające 38 wykładów profesorskich oraz 73 referaty (i recenzje) młodszych autorek i autorów, jakie zostały przedstawione na sesjach odbywanych w rytmie życia akademickiego raz w miesiącu.
O ile tom za rok 2001 miał charakter publikacji uroczystej i zawierał prace autorów cieszących się z instytucjonalizacji własnego środowiska, to tomy kolejne są odzwierciedleniem więzi łączących nas z innymi środowiskami językoznawczymi. Podstawową bowiem funkcją zainicjowanego przez nas ruchu naukowego było zapewnienie tutejszemu środowisku systematycznego kontaktu z autorami ukazujących się książek i całym bogactwem myśli lingwistycznej.
Wspominamy wizyty naszych Przyjaciół mile, ponieważ przy ich boku mogli prezentować wyniki własnych badań młodzi autorzy z naszego ośrodka, niekiedy także z ośrodków zaprzyjaźnionych, poleceni nam przez swoich naukowych opiekunów. Szczególnie sobie to cenimy, ponieważ niemal wszyscy młodzi autorzy awansowali w naukowej hierarchii, niektórzy osiągnęli status samodzielności, inni są blisko tego celu.
Ukształtował się nawet pewien ceremoniał prezentowania gościom naszego środowiska, bardzo dobrych warunków lokalowych i bazy technicznej dla dydaktyki, jaką nie zawsze dysponują nasi goście w swoich ośrodkach. Przy okazji tych wizyt badacze pracujący nad dysertacjami doktorskimi i habilitacyjnymi mogli swobodnie zasięgać opinii doświadczonych badaczy w różnych sprawach, prosić o porady, obserwować reakcje na własne wypowiedzi.
Goście nagradzali nasze starania o dobre pełnienie honorów domu uprzejmymi słowami mówionymi nam, ale także bez naszej obecności. Nam szczególną przyjemność sprawiała obserwacja niespotykanej gdzie indziej wielkości audytorów – na wykładach bywało bowiem od 50 do 150 słuchaczy. Rekordowa pod tym względem była sesja z udziałem Pana Profesora Jerzego Tredera, kiedy to studenci zasłuchani w różne intonacje kaszubskich gadek zasiedli nawet na schodkach, ponieważ sala wykładowa przewidziana na tę sesję ma niespełna 200 miejsc. Adepci i absolwenci naszej polonistyki dzięki udziałowi w sesjach Zielonogórskiego Seminarium Językoznawczego będą mogli wspominać uczestnictwo w wykładach luminarzy myśli językoznawczej.
Po wyłączeniu lokalnego w istocie tomu pierwszego o pozostałych tomach można dowodnie powiedzieć, że są ogólnopolskie, ponieważ wśród 111 opublikowanych prac jest 48 rozpraw autorów-gości (przeważnie profesorów i doktorów habilitowanych), którzy przyjęli nasze zaproszenie. Na wydawnictwo – oprócz prac autorów miejscowych – złożyło się: 9 prac ze środowiska katowickiego, 8 poznańskiego, 7 łódzkiego, 5 krakowskiego, 4 warszawskiego, 3 wrocławskiego, 2 gdańskiego, i po jednej ze środowisk: bydgoskiego, kieleckiego i lubelskiego.
