Opis
Powstała ok. połowy XVI w. Kronika Bychowca reprezentuje najobszerniejszą redakcję latopisów Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jak większość zabytków dziejopisarskich tego okresu jest utworem kompilowanym, wykorzystującym wcześniejsze redakcje latopisów litewsko-białoruskich oraz staroruskich, m.in. Latopis Ipatiewski. Znaczący fragment zabytku stanowi jednak część oryginalna, w której dzieje Litwy zostały doprowadzone do roku 1506. Językiem niezachowanego oryginału Kroniki był zachodnioruski w wersji cyrylickiej. W drugiej poł. XVI lub na pocz. XVII w. Kronika została przetransliterowana na alfabet łaciński, z wykorzystaniem norm ortograficznych języka polskiego.
